BOY - Skin และอาการน้องพลับขอสอง

ก่อนอื่นต้องขอทำความเข้าใจกันสักเล็กน้อยว่าไอ่เจ้าอาการที่เรียกว่าน้องพลับขอสองนี่มันเป็นยังไง น้องพลับขอสองเป็นอาการของคนที่ลังเล ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอาอันไหนดี จะเลือกอันไหนดี จะเลือกอันนั้นก็เสียดายอันนี้ จะเอาอันนี้ก็ไม่อยากทิ้งอันนั้น เป็นอาการรักพี่เสียดายน้องอย่างหนึ่ง ที่สุดท้ายแล้วจบลงที่ตัดสินใจรวบเอาทั้งคู่เลยแล้วกัน ไหนๆก็ไหนๆแล้ว น้องพลับขอสองเลยแจร้ อย่าให้น้องพลับเลือกเลย หนูอยากได้ทั้งสองอัน

แทร็คที่ชื่อว่า Skin จากดูโอสาววง BOY จากเยอรมัน และ Campfire รีมิกซ์เวอร์ชั่นของหนุ่มอังกฤษอย่าง Dinnerdate  ทำให้เรามีอาการดังกล่าวนี้ทุกประการ จะต้นฉบับรึก็งามดี จะรีมิกซ์รึก็น่าฟังไปหมด บอกไม่ถูกว่าชอบอันไหนมากกว่ากันเลยจริงๆ

ออริจินัลเวอร์ชั่นเป็นอคูสติคร็อกที่ลงตัว เสียงร้องของสองสาวและกีต้าร์โปร่งสองตัวที่ทำให้เพลงดูเบา ไม่รกแต่ยังหนักแน่น แถมมีเมโลดิก้ามาช่วยเพิ่มอารมณ์ในช่วงโซโลด้วย ทำให้รู้สึกถึงโทนหม่นอยู่นิดๆ หม่นแบบโฟล์คยังไงบอกไม่ถูก เนื้อเพลงรึก็แสนจะคมคาย กล่าวถึงการกระเทาะเปลือกตัวเองและควาแปลกแยกจากสังคม ส่วน Campfire edit นี้ก็เป็นเหมือนเพลงเฮ้าส์ทั่วๆไป แต่สามารถดึงเอาจุดเด่นของต้นฉบับมาทำใหม่ในสไตล์เฮ้าส์ได้อย่างกลมกลืนสุดๆ พนันได้เลยว่าถ้าใครที่ไม่รู้ว่ามีออริจินัลเวอร์ชั่นมาก่อน จะต้องคิดว่าแทร็คนี้มันเป็นอย่างงี้ของมันเองอยู่แล้วแน่ๆเลย แอบตินิดนึงตรงเสียงร้องที่ยังดูโดดออกมาจากดนตรีแบ็คกิ้งเล็กน้อย ล้ำมานิดๆ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร เพราะถ้าไม่ฟังแบบจับสังเกตจริงๆจะแยกไม่ออกหรอก
 

อย่าเพิ่งเชื่อคำพูดเรา ลองฟังให้ครบทั้งสองแบบแล้วลองตัดสินดูสิว่าชอบแบบไหนมากกว่ากัน หรือว่าอาจจะเกิดอาการน้องพลับขอสองตามเราไปอีกคนก็ได้นะ